Medewerker van de Maand: Elwin Rumplmair

In Overijssel werken we met veel partijen samen om het Overijssels talent zichtbaar te maken. Maar wie zijn de mensen achter de schermen die hier hun steentje aan bijdragen? In onze rubriek: ‘Medewerker van de Maand’ zetten we elke maand iemand van ‘achter de schermen’ uit de Overijsselse muziekscene in de spotlight. Deze maand is het de eer Elwin Rumplmair van ArtEZ Enschede.

Waar ben je werkzaam in de Overijsselse muziekscene?
Het merendeel van mijn tijd ben ik tegenwoordig te vinden bij het Artez Conservatorium, locatie Enschede. Daar werk ik als docent Visuele Communicatie en Onderzoek, voornamelijk voor de opleiding MediaMusic. Daarnaast houd ik me sinds enige tijd weer stevig bezig met social media en contentmarketing, waaraan ik werk in kleine teams van studenten, zowel voor hun eigen profilering, als die voor de opleiding. Sporadisch pak ik er freelance klussen naast, voornamelijk in de ontwerp en communicatie hoek. Daar was ik de afgelopen twee jaar vrij selectief in, aangezien ik bezig was terug te komen van een gezondheidsprobleem. Grappig genoeg floreert het op dat front nu tijdens Covid volledig.

Hoe ben je in de muziekscene terecht gekomen?
Het allereerste prille begin is een DJ contest. Geen grap. Daar is het ongeveer 20 jaar geleden allemaal mee begonnen. Jarenlang heb ik onder de naam Jakuza met veel enthousiasme de meer donkere genres uit de dance uit de UK gedraaid. Drum&bass en dubstep waren de twee hoofdmoten, maar uitstapjes naar techno, garage en dergelijke waren (en zijn) me niet vreemd. Het begon allemaal op vinyl en puur als hobby, maar na mijn studie Communicatie, ben ik de daar opgedane kennis gaan toepassen op het organiseren van events. Dat begon klein, maar groeide uit tot volwaardige grote dance events, binnen genres waarvan oorspronkelijk gezegd werd dat ze niet commercieel te organiseren waren. Event organisatie doe ik tegenwoordig nog maar sporadisch, een beslissing waar ik onder de huidige omstandigheden vrij blij mee ben, al lonkt het af en toe zeker wel.

Hoe ziet een gemiddelde werkweek er uit voor jou?
Vrij divers, het werken aan het Conservatorium biedt veel afwisseling en ruimte voor nieuwe ontwikkelingen. Dat maakt het leuk en uitdagend. Gedurende lesweken heb ik bij voorkeur het merendeel van mijn frontale lessen op 1-2 dagen geconcentreerd. De begeleiding en coaching van studenten op bijvoorbeeld onderzoeksgebied weef ik daar dan zoveel mogelijk tussendoor, al loopt het soms over naar andere dagen. Momenteel besteed ik vrij veel tijd aan die eerder genoemde twee teams voor socials en het maken van nieuwe content, iets dat een absolute vogelvlucht heeft genomen sinds het begin van de pandemie. Het sparren en werken met (oud)studenten voor zowel hun eigen kanalen als die van de opleiding is erg inspirerend, want zo ontstaan er allerlei spannende nieuwe dingen. Naast Artez is er dan nog genoeg ruimte voor eigen projecten, soms puur voor de eigen ontwikkeling, soms als zelfstandige. Dat varieert van de ontwerp klussen die op dit moment weer in bloei staan, tot het sporadische evenement, tot een tool voor persoonlijke productiviteit die ik tijdens deze periode aan het ontwikkelen ben.

Op wat voor moment uit je carrière ben je het meest trots tot nu toe?
Dit vond ik met stip de moeilijkste vraag om te beantwoorden, aangezien het er aan de ene kant zoveel zijn, en ik aan de andere kant 100% het gevoel heb dat het nog moet komen. Laat ik in ieder geval zeggen dat ik elk jaar weer met plezier en trots kijk naar de soms ronduit ontzagwekkende kwaliteit van de studenten die we afleveren bij MediaMusic, maar dat zijn natuurlijk geen momenten van persoonlijke trots.

Natuurlijk kijk ik met veel plezier op die eerder genoemde tijd als organisator en promoter van vrij grote dance events in de drum&bass en dubstep hoek. Dat die events in hun tijd een flinke stempel hebben gedrukt op het muzikale landschap van Overijssel voelt fijn. Een relatief recent moment van soortgelijke organisatie trots is juist hobbymatig ontstaan. In mijn vrije tijd geniet ik er van om mezelf mentaal uit te dagen met competitieve kaart- en bordspellen. Voor een daarvan heb ik samen met een team de wereld kampioenschappen naar Nederland gehaald. Dat begon als een passie project, maar groeide uit tot een volwaardige klus, met ruim 400 bezoekers uit 12 verschillende landen en een 5 cijferige begroting, in de Schiecentrale te Rotterdam. Zeer fijne klus waarbij het verleden als organisator goed te pas kwam. Dit was eind 2019, dus vlak voordat de huidige situatie ons overviel. Wanneer dit ge- doe achter ons ligt moet ik die hoek wellicht weer in duiken.

De meeste trots voel ik op dit moment echter meer op persoonlijk, dan op carrière vlak. Ik ben al ruim 2 jaar bezig met terug komen van vrij stevige gezondheidsklachten waarvoor flinke tijd de oorzaak onduidelijk was. Lang verhaal waar ik je niet mee zal vervelen, maar het was op een gegeven moment zo erg dat ik de trappen naar mijn appartementje niet meer kon oplopen zonder compleet buiten adem te raken. Vrij confronterend voor iemand die daarvoor regulier halve marathon afstanden liep. Gelukkig ben ik na wat aanpassingen nu weer klachtenvrij en heb ik de smaak van het hardlopen en trainen weer volledig te pakken. De trots die ik voel als ik mezelf met vermoeide benen waar al flink wat kilometers in zitten nog tot aan die ene boom daar in de verte pers is bijzonder bevredigend. Of zoals deze week; dwars door dat ene onaangeraakte grasveld met halve meter diepe sneeuw ;).

Hoe ontdek jij nieuw talent in de regio?
Het wordt letterlijk voor mijn neus gezet! Elk jaar weer krijg ik een nieuwe lichting met nieuw talent dat, soms tijdelijk, soms permanent naar de regio trekt. Dat blijft oprecht een van de grootste voorrechten van het werk. Het merendeel van dat talent zit in de hoek van de elektronische muziek, maar daar binnen is het zo divers als maar mogelijk. Niet alleen qua muzikaal spectrum; van lofi hiphop en synthwave tot metal en alles wat er tussen in te vinden is, maar juist ook qua rollen binnen de professionele muziekproductie. De term producer wordt vrij snel gebruikt voor iedereen die zijn MacBook of laptop als zijn primaire instrument hanteert, maar daar binnen is een enorme diversiteit te vinden. Filmcomposers, gamecom- posers, sound designers, ghost producers, songwriters, etcetera. En dat loopt allemaal bij MediaMusic rond.

Naast die bak met talent die ik kant en klaar elk jaar weer voorgeschoteld krijg, houd ik ook mijn ogen open voor talent dat komt boven borrelen via netwerk. Dat is niet per se regio gebonden, maar komt via reeds afgestudeerde studenten waar ik warme banden mee onder- houd bij me terecht. Een van de meest talentvolle eerstejaars waar ik op dit moment mee mag werken is op die manier bij MediaMusic beland. Daarnaast zijn bijvoorbeeld natuurlijk de Open Dagen, maar ook demodrops zowel binnen als buiten Artez een bijzonder rijke plek voor de ontdekking van talent.

Welk Overijssels talent zou jij momenteel in de spotlight willen zetten?Het voelt bijna oneerlijk om die vraag met alleen een paar namen te beantwoorden. Oorspronkelijk was het plan om bij het antwoord op deze vraag een kleine Spotify-lijst toe te voegen, maar na het checken met studenten ben ik daar al snel van afgestapt. Een aantal van de grootste talenten die ik zou noemen is nog bezig hun releases klaar te zetten en voor te bereiden, dus daar valt nog maar weinig te luisteren. Wie ik in ieder geval in de gaten zou houden van de huidige lichtingen: Jody, Waitin, Boxoy, SirPrice en Inverted Silence. Qua oud studenten zijn Sebastian Kamae, Abbot en Felix Raymon op dit moment erg goed bezig. Qua genres en niveaus vliegt dat alle kanten uit, plus de link met Overijssel is bij de oud studenten soms erg dunnetjes, maar echt talent is regio overstijgend ;).

Hoe zie je de Overijsselse muziekscene op dit moment?
Interessante vraag om te beantwoorden in de huidige situatie. Voor mijn gevoel staat de scene al een tijd lang, ook al voor Corona, op het punt om weer flink te gaan bloeien en de spotlight te claimen. Als er iets kenmerkend is voor de Overijsselse muziekscene, dan is het de enorme hoeveelheid kwaliteit die er te vinden is, maar die soms maar moeizaam zicht- baar weet te worden. Of het nou om individuele artiesten of juist festivals gaat, veel van wat er hier gebeurt weet helaas niet de grenzen van de regio, laat staan de grenzen van het land te overstijgen. Het gebeurt zeker wel, maar ik zie ook nog steeds veel talent helaas weg trekken. Als straks de pandemie achter ons ligt, verwacht ik persoonlijk een explosie, aangezien alle inzichten en initiatieven die tijdens deze periode ontstaan zijn zich volledig kunnen uitbetalen. Dat geldt natuurlijk voor het hele land en de grote truc gaat zijn om daar boven uit te stijgen. Maar kijkende naar alles wat er op dit moment aan het gebeuren is, maar vooral ook naar de vele zaken die nu deels in de steigers staan, denk ik dat dat wel goed gaat komen.

Welke aankomend evenement zou je graag willen tippen?
Het Booster festival natuurlijk! Het evenement voor talentontwikkeling in deze regio (maar ondertussen ook al ruim daarbuiten), dat je ook dit jaar absoluut niet mag missen. Vorig jaar werd er een uiterst geslaagde online editie neergezet en kijkende naar de voorbereidingen verwacht ik dat dit jaar dat niveau makkelijk overstegen gaat worden. Voor de rest nog een kleine shoutout naar de streams van In The Middle of the Rhythm en Diepe Shit, die beide goede dingen aan het doen zijn in de afgelopen maanden. Bij In the Middle heb ik enige maanden geleden een fijn interview aan Vanity (vorige Medewerker van de Maand) mogen geven, bij Diepe Shit zal ik over een tijdje een livestream pakken voor old time’s sake.