Backingtracks (met Kai Zwaferink)

Live backingtracks gebruiken

Je kunt het zo simpel en zo moeilijk maken als je zelf wilt. In dit artikel spreken we met Kai Zwaferink. Kai is producer en onderdeel van Yke en BLØØM. Voor beide acts regelt hij de backingtracks. 3 jaar geleden is hij zich gaan verdiepen in backingtracks en de setups hiervan. In dit artikel deelt hij zijn kennis met jou!

Kai: Ik denk dat het belangrijk is om te beginnen bij hoe belangrijk de backingtrack gaat zijn voor je live act. Bij Yke is hij bijvoorbeeld essentieel want de band bestaat maar uit een drummer, gitarist en zangeres. De songs die we spelen zijn wel volledig geproduceerde poptracks die om veel meer vragen dan wat wij met z’n drieën kunnen realiseren. Onze setup voor backing tracks is hierdoor vrij uitgebreid.

Maar mocht je een grotere act zijn met bijvoorbeeld een drummer, bassist, twee gitaristen en een zanger/zangeres, is een backingtrack wellicht minder essentieel en kun je je setup simpeler maken.

Hoe exporteer ik mijn tracks voor een backingtrack?

Voordat ik het ga hebben over het technische praatje over de spullen die je nodig hebt, is het goed te weten hoe je je backingtracks voorbereidt.

Ik ga er even vanuit dat je al een geproduceerde track hebt en dus onderdelen van je tracks live wil toevoegen die je niet live kunt spelen.

De eerste stap is een export maken van je track. Dit kun je als stems (alle drums als één spoor, alle gitaren als één spoor, etc.) of als multitrack (alle sporen los). Dit hangt een beetje af van of je al weet wat er precies op de backingtrack moet komen en hoe goed je mix is.

Ik raad deze methode aan zodat je altijd nog je mix kan aanpassen en makkelijk elementen weg kunt halen of toevoegen.

*Yke en Kai tijdens de opnames van De Overijsselse Ambassade 2024*

Wat heb je nodig?

– Computer met DAW (Bijvoorbeeld een Macbook met Logic of Ableton)
– Interface met 2 outputs
– Oortjes, ik raad hier in-ear monitors aan en niet je standaard oordopjes om muziek te luisteren. Dit omdat deze oortjes beter blijven zitten en omdat ze beter geluid van buiten afsluiten.
– In-ear belt pack

Waar je rekening mee moet houden is dat je altijd een click nodig hebt om in sync te spelen met je backingtracks. Deze click kost je altijd één output van je interface.

Bij een interface met 2 outputs betekent het dus dat je 1 output voor je click en 1 voor je backingtracks gebruikt. Dit betekent ook meteen dat je backingtracks mono zullen zijn (hierdoor zullen je tracks onwaarschijnlijk anders gaan klinken dan je tijdens het mixen bedacht had).

Je kunt ervoor kiezen om alleen je drummer op deze click te laten spelen. Dan sluit hij zijn oortjes aan op de interface en hoort zo de click. Om dit te bereiken pan je de click helemaal links of rechts en de backingtracks tegenovergesteld.

Maar als iedereen de click nodig heeft, kun je de click ook naar de monitor tech sturen. Hiervoor heb je wel zelf in-ear belt packs nodig. Dit kan draadloos/bedraad en mono/stereo, er zijn genoeg opties.

Zelf raad ik aan een interface te halen met meerdere outputs. Dit verandert de opties die hierboven staan niet, maar dit zorgt ervoor dat je je tracks stereo kunt gaan uitsturen. Hier zeg ik: hoe meer outputs, hoe beter. Stel je hebt bijvoorbeeld 10 outputs, dan kun je verschillende onderdelen van je tracks naar verschillende outputs sturen. Hierdoor krijgen de audio techs veel meer controle over de tracks. Het zou namelijk zonde zijn als dat belangrijke melodietje wegvalt omdat de bas te hard staat en de track zachter moet worden gezet om de bas op normaal volume te krijgen.

Met 10 outputs kan je het bijvoorbeeld zo verdelen:

1 Click
2 Bas (vaak mono, ligt natuurlijk aan de productie)
3-4. Drums 5-6. Gitaren
7-8. Keys/synths
9-10. Vocals

Aansturen van je computer

Je kunt natuurlijk gewoon je computer bedienen met je toetsenbord en muis. Maar het kan een stuk makkelijker zijn om dit met een MIDI-keyboard te doen. Dit werkt voor iedere DAW. Voor Ableton Live zijn er verschillende plugins ontwikkeld om het gebruik van backing tracks nog makkelijker te maken. Ableset is er hier één van, deze kun je zelfs vanaf je mobiel of tablet bedienen. Dit ziet er op het podium een stuk netter uit dan iemand die steeds met een laptop bezig is.

Zelfvoorzienend

Ja oké, maar hoe ga je dit dan doen tijdens repetities? Ja, gewoon click over het PA is natuurlijk een optie, maar dat voelt heel anders dan als je het vervolgens op het podium via oortjes moet doen.

Om dit ook tijdens je repetities te kunnen, heb je een mixer nodig. Veel bands doen dit tegenwoordig. Hiermee omzeil je eigenlijk de monitor tech en neem je het heft in eigen handen. Maar dit betekent ook dat je zelf microfoons nodig hebt om ieder instrument dat live gespeeld wordt te kunnen horen. Stel je hebt dit allemaal, is er nog één probleem om te tackelen. En dat is hoe het geluid zowel bij jouw mixer als die van de venue komt waar je speelt. Hiervoor is een splitter nodig. Veel poppodia hebben dit wel, maar kleine venues zullen dit wellicht niet hebben.

Maar welke mixer en splitter heb ik dan nodig? Dit ligt natuurlijk helemaal aan de grootte van je band. Mixers beginnen vaak vanaf 16 inputs en 8 outputs. Dit betekent dat je 8 mono- of 4 stereo-in-ear mixes kunt maken. Digitale mixers zijn hier ideaal voor, ze zijn compact en kunnen vaak met een telefoon/tablet worden bediend. Ook kan hierdoor ieder bandlid makkelijk zijn eigen mix aanpassen. Vaak is hier nog wel een wifi-router voor nodig die je aan je mixer koppelt.

Splitters kun je vaak per 8 kanalen pre-made kopen of je kunt er één laten maken door gespecialiseerde bedrijven.

Vergeet ook zeker alle bekabeling niet die je hiervoor nodig hebt.

Hoe hoger het niveau van je band komt, hoe zekerder je wil weten dat er geen problemen zijn tijdens een gig. Veel grote acts die met backingtrack spelen hebben hierom een redundant systeem. Dit betekent dat er 2 computers precies dezelfde sessie afspelen. Als er bij de eerste computer iets fout gaat, switcht het systeem automatisch naar de tweede computer en kun je dus zonder hinder gewoon verder. iConnectivity maakt interfaces die hiervoor geschikt zijn.