Het 2024 van FAMKE
FAMKE maakt Nederlandstalige Rockpop, biedt een thuis voor mensen met een dikke huid, maar een zacht hartje en voelt zich het muzikale liefdeskind van Thom Yorke en Billie Eilish. Live is FAMKE een vijfkoppige band (Nouri, Jonah, Finn, Jochem en Famke) die een intimiteit creëert waarin kwetsbaarheid iets schitterends is. Ze zijn aan het begin van 2024 bij elkaar gekomen en gaan in november 2024 hun eerste EP uitbrengen. Muzikale inspiraties zijn onder andere Björk, Radiohead en Billie Eilish. FAMKE maakt dit jaar deel uit van de Burger Beurs en De Overijsselse Ambassade.
Hi Famke! We zitten alweer op de helft van 2024, hoe is het leven als Burger Beurs act?
Bruisend is denk ik een mooi woord. Er is het afgelopen halfjaar zoveel gebeurd, dat ik me niet eens meer kan herinneren hoe mijn dagen eruit zagen voor 2024. Ik grijp alle kansen die ik krijg met super veel hongerigheid aan en ik krijg daar zoveel energie van. Door de Burger Beurs kom ik veel meer in aanraking met mensen die me kunnen en willen helpen met het project en daardoor kunnen we een stuk professioneler te werk gaan. Op het gebied van shows, planning, releases, netwerk en socials merk ik het grootste verschil. Dat vind ik ook de moeilijkste dingen, denk ik.
Ik ben van nature een verlegen en onzekere zolderkamer-muzikant en wil het liefst dat niemand mijn muziek hoort, omdat ik het zo eng vind om mijn teksten hardop te zingen. Het is heel fijn en uitdagend om een stok achter de deur te hebben in de vorm van afspraken met Kristel Nijs (talentontwikkeling & cultuureducatie Burgerweeshuis), de band en andere partijen, dat is toch anders werken dan in een geïsoleerde omgeving waar niemand het merkt als ik mezelf nooit uitdaag. Het is wel echt heel hard werken, vooral omdat ik de meeste organisatorische taken zelf doe en de verantwoordelijkheden voor het eindresultaat en de werksfeer met m’n eigen naam en gezicht draag. Ik neem die verantwoordelijkheden soms denk ik iets te serieus. Maar, het Burger Beurs leven is goed. Super leerzaam en ik kan niet wachten op de dingen die we nog gaan doen dit jaar.
Waar kunnen het Burgerweeshuis en Kristel je bij goed bij helpen?
Samenwerkingen aangaan, realistische plannen maken en werken aan onze live show. Zelf ben ik me niet altijd bewust van bepaalde tekortkomingen, omdat ik nog niet zo ervaren ben ik deze wereld, maar Kristel heeft dat wel en is super intelligent en kan zo goed zien welke aspecten van het project verbeterd kunnen worden. Ik ben ook gaan inzien dat een goed plan en de juiste mensen om mee samen te werken eigenlijk het enige was wat ik nog nodig had om de muziek te gaan maken die ik wilde maken. Voorheen dacht ik dat er iets mis was met mij als dingen niet precies lukte zoals ik zou willen en dat ik dat allemaal zelf moest kunnen doen, maar het is helemaal niet erg, en ook veel leuker, om hulp in te schakelen van anderen.
Kristel heeft me daarmee heel erg geholpen. De begeleiding voelt heel persoonlijk en veilig, maar ze steekt haar mening en expertise niet onder stoelen of banken en dat maakt het traject heel betrouwbaar en effectief. We hebben een planning gemaakt die tot 2026 reikt, een team om ons heen die daarmee gaat helpen en er komen hele vette shows aan. Door de Burger Beurs ben ik meer gaan doen en minder in mijn hoofd gaan zitten. Vooral de eerste paar weken voelde ik me zo incompetent en misplaatst bij iets als een Burger Beurs. Ik ging dan bij voorgaande acts kijken op hun Spotify en Instagram en dan kreeg ik zo’n zware knoop in m’n buik. Nu begin ik een beetje te geloven dat ik dingen kan. Waar ik eerst niet durfde te dromen, doe ik dat nu stiekem wel.
Wat zijn voor jou de hoogtepunten van de eerste helft van 2024?
Mijn eerste release ‘De Kerk Kwijt‘, onze eerste EP opnames in Woodstock Recording Studio, onze eerste shows met band en de mensen die ondertussen allemaal betrokken zijn geweest bij het project.
Soms luister ik demo’s of repetitie-opnamen in de trein, dan let ik heel goed op alle losse partijen en krijg ik echt kippenvel van dankbaarheid dat zulke goede muzikanten en lieve mensen dit samen willen doen. Dat we dat vastleggen en binnenkort ook mogen delen met anderen maakt me echt emotioneel. En het is gewoon ongelooflijk goed ook. Ik ben zo onder de indruk van de som van ieders bijdrage, want onze eerste EP is gemaakt door een team van dertien mensen die allemaal absoluut onmisbaar waren. (De toekenningen van Music Support Overijssel, Amarte Fonds en SENA MuziekProductieFonds waren ware hoogtepunten, anders hadden we het niet kunnen opnemen.)
Voorheen werkte ik alleen met één iemand samen, maar sinds 2024 zijn we een band geworden, zijn er twee nieuwe producers bij en hebben we met een strijkersensemble, fotograaf en videograaf samengewerkt. Dat is voor mij allemaal heel nieuw en lastig soms, want ik voel me het fijnst als ik alleen ben. Je moet in een samenwerking communiceren, betrouwbaar zijn en om kunnen gaan met conflict en dat ben ik nu aan het oefenen.
Wat staat er op de agenda voor de tweede helft?
De release van onze eerste EP, met singles in juli en september en een release show in Burgerweeshuis! Dat is wat ons het meest bezighoudt. Het liefst zou ik alle liedjes al laten horen en de tracklist bekend maken, maar daar moet ik nog even mee wachten. We gaan ook een videoclip opnemen, zijn bezig met de tweede EP produceren en bereiden ons langzaam voor op die opnames.
Ik wil ook toewerken naar een duurzaam plan voor het project, zodat we niet in een gat vallen als de steun van de Burger Beurs volgend jaar wegvalt. Op het gebied van financiering en netwerk gaat dat het spannendst worden, maar ik ben blij dat ik me daar alvast mee bezig kan houden. Ik ben nu bijvoorbeeld al bezig met het schrijven van een album dat pas in 2026 uitkomt, want ik vind het belangrijk om consistent en van hoge kwaliteit te kunnen blijven releasen.
Dit is je moment om te pluggen: aan welke release, show, tour of wat-dan-ook wil je wat extra aandacht geven?
‘Zwarte Piste’ komt in juli uit, een single van onze EP. Het is het eerste nummer dat we met de hele band hebben opgenomen. We experimenteren met wisselende maatsoorten en het heeft een live sound. De tekst gaat over serieuze connecties met mensen bewust saboteren en dan mezelf zielig vinden dat ik alleen ben. Ik houd er heel erg van om tegenstellingen en innerlijk conflict op te zoeken in wat ik schrijf. De dingen die in mijn leven misgaan, veroorzaak ik meestal zelf en dat vind ik heel moeilijk om over te praten, omdat ik me soms een enorme lul voel. Als ik erover zing, luisteren mensen beter en verplaatsen ze zichzelf sneller in de ik-persoon. Er is meer ruimte voor imperfectie in kunst en daar maak ik dankbaar gebruik van.
De naam heeft overigens niets te maken met de inhoud van het liedje. Ik was een keer snowboarden in Oostenrijk en toen zei mijn broertje dat ik een liedje zoals ‘Paint it, Black’ moest maken. ‘Black’ werd ‘Zwart’ en door het snowboarden moest er ‘Piste’ achter. Uiteindelijk lijkt het nummer helemaal niet meer op iets wat The Rolling Stones hadden kunnen maken, maar de titel heb ik zo gehouden. Als eerbetoon aan mijn broertje.